08 Zondag

We worden pas laat wakker, maar dat geeft niet, want we hebben hier een uur tijdsverschil. We zitten ’s avonds natuurlijk veel te laat nog een film te kijken.

Het is dus toch nog vroeg als we vertrekken. Als eerste gaan we naar opgravingen vlak bij Coneixa, dat ligt maar 13 kilometer bij ons vandaan. Het is nog heerlijk rustig als we onze auto op een schaduwrijke plaats parkeren. Ja, het is heerlijk zonnig en al behoorlijk warm. De opgraving ‘Conímbriga’ is er een, waar de aanzienlijkste en rijkste Romeinse nederzetting van Portugal heeft gelegen. In 468 na Chr. kwam er een abrupt einde aan het oord door plundering. De bevolking trok massaal weg en de huizen werden niet meer permanent bewoond. Men vermoedt dat daardoor de nederzetting relatief gaaf is gebleven. We zien o.a. prachtige mozaïekvloeren, een aquaduct dat de thermen van water heeft voorzien, een deel van een forum en een tempel en 3e eeuwse vestingmuren. Dat alles op een zonnige zondagmorgen. Toen we wegreden, stonden er verschillende bussen op de parkeerplaats en waaierden de toeristen uit tussen de Romeinse overblijfselen.

Wij rijden nog eens 13 kilometer verder en komen in Coimbra. Drie jaar geleden waren we daar ook. Toen liepen de regendruppels van ons hoofd af, nu zijn het eerder transpiratiedruppels. Het is tegen de dertig graden en in Coimbra moet je veel klimmen door kronkelige straatjes, over steile trappen en straten met kinderkopjesplaveisel. We beginnen hoog in de stad, waar de universiteitsgebouwen staan. In 1290 werd de eerste universiteit als hogeschool al gesticht en Coimbra behoort daardoor, met nog een paar andere steden (b.v. Oxford, waar we een paar weken geleden waren), tot de oudste universiteiten ter wereld. We zien dan ook prachtige gebouwen. Eén van de hoogtepunten is de oude bibliotheek van 1728. Een barokke bibliotheek, uitgevoerd naar het voorbeeld van de Weense hofbibliotheek. We kopen een kaartje en mogen binnen kijken. De vloeren zijn van marmer, de plafonds beschilderd en de wanden overdadig voorzien van bladgoud. We zien prachtige tafels van kostbaar Ganduruhout uit Brazilië. Dan natuurlijk de boeken. Er worden hier nog 30.000 boeken en middeleeuwse handschriften bewaard. De kerk die ernaast staat, mogen we ook bezoeken. De ‘Capele de São Miguel’ (1522). Het heeft een indrukwekkend barokorgel en gelukkig ook azuleos. Sinds we in Portugal zijn, zie ik het zeer regelmatig op gebouwen.

Azuleo is een versierde en geglazuurde tegel. Van oorsprong niet Portugees, maar wel tot een Portugese tak van kunst uitgegroeid. Overal zie je hier azuleos op gevels en muren, boven ingangen van huizen, langs trapleuningen, fonteinen en in kerken. Vaak in blauw wit, maar soms ook meerkleurig.

Langzaam maar zeker lopen we naar de benedenstad, waar kleine straatjes in elkaar kronkelen. We eten wat en klimmen voldaan weer helemaal naar boven langs andere straten en gebouwen. Onderweg zien we een internetcafé/shop. Ik kan er mijn verslag van zaterdag alvast op kwijt. Het uploaden van de foto’s duurt me te lang, dus blijft het even bij één foto. Morgen komt de rest.

Uiteindelijk zijn we bij ons beginpunt terug. Onze auto staat pal tegenover een botanische tuin geparkeerd. Natuurlijk gaan we daar ook een kijkje nemen. Een 18e eeuwse terrasvormige tuin, heerlijk om nog even door te lopen, wat te rusten, voordat we weer naar onze eigen terrasvormige tuin teruggaan.