Vrijdag 19 september

Vrijdag 19 september

Niet kapot te krijgen, we stappen er nog steeds stevig op los. Het is vanmorgen bewolkt en wat koeler dan de afgelopen dagen, maar nog steeds heerlijk weer. Voor mij natuurlijk beter, want de 25 graden van de voorgaande dagen zijn me al snel teveel.

We starten weer een nieuwe wandeling. We hebben er zes, die allemaal even aantrekkelijk zijn, maar allemaal gaat ons nooit lukken, ben ik bang. Ik heb nu al zin in een vervolgweekendje.

Deze wandeling kunnen we bij ons in de straat oppikken, dat scheelt alweer. Langs het prachtige concertgebouw komen we bij de boulevard. Een lief standbeeldje, waarvan we eerder niet wisten wat het was, blijkt 'de kleine prinses' te zijn. Flaneren langs de mooie boulevard en dan weer wat kleinere straten door. Misschien nog wat te vroeg voor de koffie, maar volgens mijn reisgidsje 100% Boedapest, waar ik erg blij mee ben, moeten we toch wat lekkers gaan proeven. Kalács is een typisch Hongaarse lekkernij. Een lange sliert deeg wordt om een houten kegel gewikkeld. Deze wordt vervolgens boven het vuur verwarmd tot het deeg een goudgeel kleurtje heeft. Dan wordt de Kalács door de boter gerold en tot slot door de smaak van je voorkeur (b.v. walnoot, suiker, kaneel of kokos). Bij ons kopje koffie hebben we er heerlijk van zitten smullen. Voorlopig hoeven we niet aan de lunch te denken.

Door een leuke winkelstraat, met veel souvenirs, maar een heerlijk sfeertje, komen we bij een oude markthal. Het gebouw is prachtig, heeft weer de opvallende dakpannen van Zsolnay. Binnen veel mooie smeedijzeren balustrades en natuurlijk het gebruikelijk aanbod van koopwaar. Wat zijn er hier veel mooie gebouwen en de meeste goed onderhouden, we lopen heel de dag met ons hoofd omhoog. Overal ornamenten, mooie daken, prachtig smeedwerk, bijzondere deuren. Om twaalf uur komt de zon terug en geeft alles een extra glans.

We komen bij de Grote Synagoge, de grootste van Europa. Er is erg veel te zien, want er is ook een museum bij. Lastig, het wordt onderhand tijd voor de lunch, maar de synagoge sluit om 15.30u vandaag. Nee, dat is zonde, die bewaren we voor zondag. We lopen verder en kunnen heerlijk lunchen in de kleurrijke tuin van Köleves.

We gaan verder, mijn gidsje wijst ons op allerlei bijzondere winkels, eetgelegenheden, bezienswaardigheden en weetjes. Winkels met langspeelplaten, bijzondere boekwinkels, speelgoed, mode, alles komt aan de beurt. Zelf zien we ook overal mooie panden, muurschilderingen en bijzondere mensen. De wandeling komt op het eind natuurlijk weer vlak bij ons hotel uit. Komt mooi uit, want Peter heeft last van zijn darmen en we lassen even een 'norit'pauze in. Gelukkig helpt het en durven we nog een wandeling aan.

Met de metro rijden we naar het 'Heldenplein'. Deels een druk verkeersplein, maar ook een millenniummonument uit 1896. Grote beelden van staatsvorsten en in het midden, hoog op zijn sokkel, aartsengel Gabriël. We zien dat er druk gewerkt wordt op het plein. Er staan vrachtwagens met zand en alles wordt met plastic afgedekt, het ziet ernaar uit dat er een evenement gaat plaatsvinden. We hebben al eerder gehoord of gelezen dat het derde weekend van september iets gaande is. Als we het drukke plein zijn overgestoken, komen we bij alweer een prachtig gebouw, de kunsthal. Geen tijd voor de kunst binnen, we lopen door het stadspark verder. Over een brug zien we een grote ruimte waar 's winters een ijsbaan is. Nu staan er auto's geparkeerd en paardentrailers. In de verte zien we ook paarden lopen. Ik stel me zo voor dat dat zand op het plein nodig is voor paardenrennen in het weekend. Verder in het park is een sprookjeskasteel dat een samenraapsel is van nagebouwde Hongaarse kastelen. Rondom het kasteel is een markt met Hongaarse producten van oude ambachten. Er is muziek, er is van alles te koop, kortom het is gezellig om hier op het eind van de dag te lopen. In het park is ook een historisch complex met thermische baden. We hebben niet eens badkleding bij ons deze reis, maar we kunnen in de hal en gang kijken. Dit is wat ik me voorstel van een mooi kuuroord, hier zou zelfs ik wel eens willen kuren. We worden aangesproken door een aardige man, die me een voetbehandeling wil geven, met behulp van kleine visjes die aan je voeten knabbelen. Het is lastig om elkaar te begrijpen als je ieder een vreemde taal moet spreken. Achteraf heb ik spijt dat ik het niet heb gedaan, lijkt me een leuke ervaring.

In plaats daarvan lopen we via lange, maar mooie lanen naar een metrostation, dat in oude stijl is gerenoveerd. We komen langs een huis waar Franz List heeft gewoond en nog meer bezienswaardigheden. De laan die op de heenweg zo verschrikkelijk druk was, is evenals het drukke heldenplein nu vrijwel verlaten. Men is bezig de weg af te zetten voor dat wat er in het weekend gaat gebeuren. Heerlijk voor ons, want nu loopt het wel zo prettig, die dik twee kilometer naar het centrum terug. Het schemert en het gaat goed met Peters darmen, we durven nog wel een broodje aan. Dan is het echt donker en moeten we onze wandeling staken. Alweer iets dat we nog moeten zien af te maken. Help... kunnen we nog een weekje bijboeken?