Maandag 6 juli

Het water ruikt hier naar zwavel, dat is niet zo lekker. Ik dacht steeds dat ons vaatdoekje niet schoon was. Het water voelt ook wat vettig aan, waarschijnlijk heb ik geen hairconditionair en bodylotion nodig. Nog zo'n puntje: Vannacht na twaalf uur zagen we een mooie roze gloed aan de horizon boven het fjord, begon de avond dan toch eindelijk te vallen? Ik slaap 's nachts, dus ik weet eigenlijk nog steeds niet of het hier nou donker wordt of niet. Om één uur was ik weer wakker, ik gluur onder het gordijn boven mijn hoofd, het roze is nog mooier geworden, maar het is zeker niet donker. Kwart over twee, de roze gloed is verdwenen, maar het is nog licht, om half drie begint de zon op te komen...

Zo, dat waren even wat losse mededelingen, we zijn al goed geacclimatiseerd, want vanmorgen hebben we uitgeslapen, ik schrok pas om halfacht wakker, in Nederland was het dus al halftien! Vandaag willen we wat minder in de auto zitten. We rijden langs het kleine stadje Dalvik waar we nu een paar dagen verblijven op een nabijgelegen 'park', waar alleen maar wat privéhuisjes op grote afstand van elkaar liggen. We hebben een oprijlaan waar onze zoon jaloers op zou worden, een tuin waar het dubbele van onze kleinkinderen onbekommerd hun gang zouden kunnen gaan, verschillende terrasjes om ons huis, waarvan er altijd wel één uit de wind ligt. Doet niet ter zake, we zijn er bijna nooit, want we rijden naar Dalvik. Eerst maar eens langs de info annex bibliotheek om te vragen of er misschien een internetcafé is. Gelijk geregeld, ik kan daar mijn ei en mijn verhaal kwijt. Ik had het gelukkig op een USB-stick gezet en meegenomen. Misschien kan ik de volgende keer wat foto's bij mijn dagboek plaatsen, houd het in de gaten!

Opgelucht rijden we verder noordwaart langs het prachtige fjord dat nog wat onder wolken toegedekt ligt. Het is maar 6 graden en er staat een stevige wind. Natuurlijk stappen we op mooie punten even uit, maar zelfs mijn fleecejack plús een bodywarmer over mijn trui en shirt, kan niet voorkomen dat het gewoon koud is. Door lange tunnels, die de kustweg onderbreken, rijden we naar Ólafsfjördur, een vissersplaats. Ik trek nog een extra laagje aan en we wandelen langs de haven, waar volop meeuwen zitten te wachten om door ons gefotografeerd te worden.

Daarna gaan we naar Siglufjördur, ook een vissersplaatsje. Als we de auto op een parkeerplaatsje zetten, zien we al gelijk dat het een ontzettend fotogeniek stadje is. Parkeren gaat hier overal gemakkelijk, altijd plaats, nooit betalen. Dit plaatsje met die moeilijke naam was de eerste helft van de 20e eeuw de belangrijkste vissersplaats op IJsland voor de haringvisserij. Nu die hoogtijdagen voorbij zijn, is een aantal van de oude panden museum geworden. Overal is veel te zien. We kopen een seniorenkaartje (ja die jonge man bood het aan, al zei hij er wel 'sorry' achter) en gaan alles bekijken. Binnen en buiten bij de verschillende gebouwen, zijn de herinneringen smaakvol uitgestald en wij vinden het wel prima om niet al te lang buiten te hoeven zijn. Het is ook erg interessant allemaal.

Tussendoor nemen we bij een restaurant bij de haven een smakelijke lunch. De dag-lunchschotel bestaat uit een kop soep, gegratineerde vis met wat aardappeltjes en salade en een kop koffie. Het smaakt ons heerlijk en warmt ons wat op. Ik heb altijd gehoord dat IJsland zo duur is, maar dit soort dingen valt reuze mee, of zouden we de verkeerde koers berekenen? We zijn nu al een aantal dagen in IJsland, maar hebben nog steeds geen kronen opgenomen, hier kun je alles met je pasje betalen. Na de lunch bezoeken we ook nog een 'Folkcentre museum', waar ik ook een cd koop met IJslandse muziek, die kan ik achter mijn film gebruiken. Intussen is het wat warmer geworden en heeft de zon zich laten zien. Wat hebben we toch een geluk, alweer een droge dag.

Terug naar ons huisje rijden we nog een b-weg in, daar is vrijwel geen bebouwing, maar wel veel schapen, die er vrij rondlopen en waarschijnlijk van niemand zijn, een zwanenpaar dat hun nest goed bewaakt en verschillende, voor ons vreemde vogels die zich met wat moeite laten fotograferen. Wij vermaken ons dus best. In Dalvik doen we wat boodschappen, zodat we daar de komende dagen geen omkijken naar hebben. We zijn vroeg thuis, het is nét zes uur. Het is lekker om nog wat in de zon op ons terras te zitten. Ik kook nog een smakelijke (hoop ik) soep van alle restjes die op moeten en Peter verwijdert het ergste vuil van de auto. Goh, nog nooit zijn we op een vakantie zó vuil geworden. Morgen willen we weer een langere tocht maken, dus zal ik de wekker maar zetten. We moeten zoveel mogelijk van IJsland gezien hebben, dus dat is hard werken.