30 mei woensdag

We zijn helemaal thuis nu. De lange reis is achter de rug. We hebben een nachtje in ons eigen bed geslapen en een deel van de (klein)kinderen geknuffeld. Het was een mooie reis, een droomreis waarop we amper teleurstellingen hebben gehad. We hebben zoveel mooie dingen gezien, leuke ervaringen opgedaan, van veel verschillende soorten ook.

Natuurlijk ga ik dan achteraf proberen te verzinnen wat ik nou het leukst vond, wat het minst. Het is moeilijk te zeggen, ook Peter kan het niet aangeven. Er waren veel hoogtepunten. Misschien hebben wat teveel steden gezien, meer dan waar we zelf voor gekozen zouden hebben als we de reis zelf hadden moeten samenstellen, maar aan de andere kant waren er veel mooie of interessante steden bij.

Toronto staat bij mij nu echt hoog genoteerd, maar ook een kleine stad als Kingston had ik niet willen missen. Montreal vonden we geen leuke stad, maar wat hebben we daar genoten van ons dagje met de metro, waarbij we zelf leuke uitstapjes hadden bedacht. Niagara Falls, waar ik me veel van had voorgesteld, viel een beetje tegen, maar het is aan de andere kant toch heel bijzonder om die watervallen gezien te hebben en ’s avonds nogmaals met die kleurrijke verlichting. Wij houden meer van het ruigere werk en genoten veel meer van andere watervallen. Misschien ook wel omdat we daarvoor zelf eerst veel moesten klimmen om er te komen, dan is de beloning zoeter?

Het vele wild dat we gezien hebben is een hoogtepunt voor ons. Het werd ook mooi opgebouwd. Eerst de walvissen, orka’s, zeehonden, daarna voorzichtig blij zijn met een grondeekhoorn en dan eindigen met beren en wolven.

We hebben genoten van de wandelingen in de geweldige natuur. Natuurlijk met in mijn achterhoofd de angst voor het wild, maar ik heb het toch maar gedaan en zelfs Peters knieën hebben zich keurig gedragen. Wat was het ook leuk om tweemaal een lente mee te maken, thuis was het prille er net af en nu konden we nog eens genieten van ieder groen blaadje, ieder ontluikend bloemetje.

De hotels waren goed, de bedden groot en schoon. De auto’s reden lekker, de reis is op rolletjes verlopen, alles klopte zoals we het hadden geboekt. Dat alles duur was, daar mag ik van Peter nooit over zeuren, dat doe ik dus niet.

Een hoofd vol herinneringen, dat is wat er nu overblijft. O ja, natuurlijk nog die 1500 foto’s op mijn computer en een aantal uren film. Ik zal er de komende maanden mijn handen nog vol aan hebben. Dan mag ik alles steeds opnieuw beleven.

Ik vond het leuk om mijn dagboek met zoveel mensen te mogen delen. Dan is het net alsof je iedere avond aan iemand mag vertellen, wat je die dag hebt meegemaakt. Er blijken veel meer mensen mijn dagboek te hebben bijgehouden dan ik wist. Lang niet iedereen heeft gereageerd op dezelfde manier, maar ons wel dag na dag gevolgd. Hartelijk dank allemaal, het doet me echt goed dat jullie zo gezellig met ons zijn meegereisd.