Herfstig Leuven

We rijden naar Dijleland. Een heuvelachtig natuurgebied met beekjes en riviertjes als de Dijle, de Voer en de IJse. Er zijn hier volop wandelingen aan de hand van knooppunten. We zetten de auto neer bij een mooie kerk in Neerijse en trekken de wandelschoenen aan. Het is heerlijk wandelweer. We hebben geen wandelkaart, dus op de gok beginnen we maar. Ik maak foto’s van de knooppunten die we passeren, zodat we later ook weer weten waar we naar terug moeten keren. Het is een moerassig gebied en na de regen van de laatste dagen zéér nat en blubberig. We krijgen na de zon ook een klein buitje. Na een kilometer of vijf door bos en weiland te hebben gelopen, zien we in Oud-Heverlee een overzichtskaart van de knooppunten. We maken een lijstje van de knooppunten waarlangs we terug willen lopen om bij de auto te komen. Het is niet te vermijden, dat we ook nu weer over vieze blubberwegen moeten lopen. Niet zo erg, want onze wandelschoenen kunnen wel wat hebben, wel jammer is dat het niet droog blijft, het laatste halfuur hebben we te maken met een forse regenbui.

Tijd voor een lunch, koffie willen we ook. We rijden naar Bertem waar een 11e eeuws Romaans kerkje staat, dat mooi bewaard is gebleven. Het regent veel te hard om uit te stappen, we willen eigenlijk liever iets eetbaars. Ja, er is wel een restaurant, maar die sluit vanaf twee uur en het ís natuurlijk juist twee uur. Dan rijden we maar naar Leuven, we zetten de auto in een parkeergarage en in sneltreinvaart stappen we langs allerlei mooie gebouwen tot we een Italiaan, zien die uitnodigend een bord buiten heeft staan voor een driegangen menu. Ach ja, studentenstad, bij een Italiaan kun je heel de dag terecht. We zijn een beetje oude studenten, maar het smaakt ons ook prima en al snel wordt het droog en komt de zon door.

Nu gaan we weer wat van Leuven bekijken hoor. De gebouwen waar we net in stromende regen langsliepen, krijgen nu alle aandacht. De St. Michelskerk, Het Koningscollege, dat ook een tijd als slachthuis heeft dienstgedaan, een oude abdij met een mooie toegangspoort, nog meer colleges. We kunnen natuurlijk alleen maar aan de buitenkant kijken, maar bij het Atrechtcollege kunnen we op de binnenplaats een kopie van de globe zien, die pionier Verbiest in 1657 ontwierp. De 18e eeuwse Japanse ‘boom van groot verdriet’, op het hof verwijst naar de tranen die de altijd kortgehouden meisjes vergoten.

Voor de (meeste) Leuvenaars is de Boom van 't Groot Verdriet geen onbekende. Het is een reusachtige Japanse honingboom (met de vroegere wetenschappelijke naam Sophora japonica, nu Styphnolobium japonicum), die in de Naamsestraat te Leuven in de voortuin van het Atrechtcollege staat. Van 1921 tot 1977 was dit college een meisjescollege, waar geen jongens toegelaten waren. Wanneer de meisjes om 19:00 uur 's avonds naar binnen moesten, ging het afscheid van de jongens gepaard met veel verdriet.

Na al dit moois gaan we naar via de mooie Kapel der Zwartzusters, naar het Groot Begijnhof. Een uniek begijnhof. Een stad binnen een stad, geheel gerestaureerd, inclusief de vroeggotische St. Jan de Doperkerk, oorspronkelijk gesticht in de 13e eeuw. Nu wonen er studenten en docenten, de meeste huisjes dateren van de 17e eeuw. Het is hier heerlijk wandelen in de herfstzon, we maken veel foto’s.

Daarna gaan we naar de St. Anthoniuskapel, waar de in België zeer geliefde pater Damiaan (1840-1889) zijn laatste rustplaats kreeg. Hij werkte 16 jaar onder de melaatsen en stierf zelf uiteindelijk ook aan lepra. De oude kapel werd op moderne wijze uitgebouwd. Er was een mooie, indrukwekkende fototentoonstelling. Aan het Pater Damiaanplein liggen ook enkele colleges zoals b.v. het Hollands college waar de godgeleerde Cornelis Jansenius leefde. Grondlegger van het jansenisme. In de tuin staat nog een toren die op de resten van de oude stadsmuur is gebouwd.

Nu is het al over zessen. We halen bij de supermarkt nog een broodje voor vanavond en voor morgenochtend (ja, we hebben een hotel zonder ontbijt) en gaan naar ‘huis’. Zere voeten van het slenteren. Ruim tien kilometer natuurwandeling en ook nog een kilometer of vijf door de stad. Het is goed zo, eerst uitrusten.