Zaterdag 20 september

Zaterdag 20 september

Fris pakken we de volgende wandeling. Ik heb gezien dat de zesde wandeling 25 km buiten de stad is, dus die valt af, misschien lukt het ons toch nog om alle belangrijke dingen te zien? We willen het wat kalmer aan doen, want we gaan onze spieren en voeten nu toch wel voelen. De wandeling van vandaag is wat verder bij ons hotel vandaan, maar niet ver genoeg om in de metro te stappen.

Dit is een leuk reisgidsje, het eerste wat er staat voor vandaag: Koop een paar nieuwe wandelschoenen. Natuurlijk gelijk het adres erbij van een in Hongarije geliefd merk. Helaas, ze zijn nog dicht, dus wordt er hier geen geld uitgegeven. De wandeling voert door wat mindere buurten van de stad, de vroegere arbeidersbuurt en zelfs de buurt van de prostitutie. Het is inderdaad wat eenvoudiger, een volkswijk, maar ook hier staan prachtige gebouwen en verschillende grote musea, waar we door tijdgebrek niet in kunnen gaan, misschien ooit? In heel Boedapest, dus ook hier, staan mooie standbeelden. Niet alleen van helden en koningen of heiligen, maar juist ook van 'gewone' mensen. Het is een plezierige wandeling, de zon slaapt uit vanmorgen, dus het is ook niet te warm voor mij. Als de wandeling helemaal klaar is hebben we er 13,5 kilometer opzitten en is het pas lunchtijd. Dat doen we eerst en daarna lopen we naar de wandeling die we gisteren niet hebben kunnen afmaken.

We komen op de brede laan die gisteren werd afgesloten. Het is er een drukte van belang. Aan weerszijden van de laan staan kraampjes, karren, wagens met voedsel en drank en tafels met banken om het op te eten. Het is er verschrikkelijk druk en de sfeer is gezellig. Iedereen eet en drinkt. Er zijn optredens, van van alles en nog wat, overal muziek en eten en drinken. 'Streetfood' schijnt het te heten. Kinderen met ballonnen, flanerende mensen, swingende mensen, uitgeputte mensen.

Wij proberen zo goed en zo kwaad mogelijk onze route af te maken en tegelijkertijd wat van het sfeertje mee te pikken, dat lukt beide heel aardig. We zien het operagebouw, het conservatorium, nog meer musea, mensen, mensen en mensen. Tegen halfzeven zijn we thuis, mijn voeten branden. Dat waren nog eens vijf kilometer erbij.

Kwart over acht...
“Weet je wat we nu nog niet gedaan hebben?”
“Wat dan?”
“Geen concert, geen avondwandeling, de Donau bij avond, de verlichting.”
“Wil je nog weg?”
“Jij?”
Schoenen aan en weg. De kant, waarheen we nu lopen, is niet die waar het streetfood/bierfeest gaande is of was. Nee, het is de kant van de duurdere restaurants, de flaneerboulevard langs de Donau. Wát een gezellige drukte, wát een mooie verlichting op de andere oever. We nemen foto's en wandelen langs een plein terug waar ook volop wordt gegeten, maar dan wat minder luxe. Er is levende muziek en een groepje dames is spontaan aan het het dansen gegaan. Streetdance? Linedance? Ik zal het mijn kleindochter moeten vragen, maar het is een heerlijk sfeertje. We blijven natuurlijk een poosje kijken en wandelen daarna langs het verlichte reuzenrad en de skeelerbaan richting hotel. Op de velden en de terrasjes hier zit het vol jongelui, echt honderden. Is dat iedere zaterdagavond zo? Misschien wel ieder avond? Komt het omdat dit weekend bijzonder is? We hebben geen spijt van ons uitstapje, het is halftien en ik vul mijn dagboek wat verder aan.