Dinsdag

Dinsdag 29 april

Onze jongste kleinzoon is jarig en opa en oma zijn er niet... Eén jaar oud, hij zal er geen weet van hebben. Ook in ons reisgezelschap is een jarige, nog nooit had hij zoveel felicitaties en verjaardagsgasten bij het ontbijt. Na het ontbijt, als ook de laatste vergeten rekening is betaald, rijden we richting Nederland. Voorlopig zijn we daar nog niet. Ook deze dag hoort nog bij de reis en zal van het eerste tot het laatste uur met plezier worden beleefd. Zelf vind ik het heerlijk om een poos te lezen in de bus, wie weet wat slaap in te halen, want eerlijk gezegd kost het bijhouden van het dagboek me wel wat nachtrust. Geeft niet, schrijven is een hobby van me, dus daar heb ik wat voor over, maar een dutje lijkt me nu wel lekker.

Na een paar uur rijden, maken we een stop in Göttingen, een kleine universiteitsstad. Het is een compact centrum, dat goed in korte tijd te bekijken is. Buiten de gebruikelijke kerken en andere gebouwen is het kenmerk van deze stad het Gänseliesel, dat op de marktbron voor het oude raadhuis staat. Het arme ganzenhoedstertje is al lange tijd de lieveling van pas gepromoveerde studenten. Zij zoenen het beeld na de promotie op de bronzen wangen en hebben haar zo tot het 'meest gekuste meisje ter wereld' gemaakt.

Wijzelf drinken een kop koffie op één van de vele terrassen en wandelen dan naar een botanische tuin die bij één van de universiteiten hoort. We hebben natuurlijk geen tijd om overal te kijken, maar het is lekker om even in de rustige, groene omgeving te wandelen. Rond het centrum is nog een hele wal, waarop een wandelpad in het groen is. Het is dus lekker wandelen, voordat we weer voor een paar uur de bus in moeten. Na de buien van zondag is het al de andere dagen heerlijk weer, prima temperatuur en een beetje zon, het kan niet beter.

Ik had dat laatste natuurlijk nooit moeten schrijven, een uurtje later regent het. We zitten in de bus, dus we hebben er niet veel last van, maar we komen wel in zware files terecht, waardoor ons laatste diner flink later dan gepland genuttigd zal worden.

Bij een koffiestop hoorde ik van Ted, dat Tannie gisteren op het 'Bach'-orgel heeft gespeeld, ik denk dat het voor haar ook heel bijzonder is, om op zulke bijzondere orgels te spelen.

Uiteindelijk komen we toch in Breda aan voor ons afscheidsdiner. Het is een erg mooie reis geweest, iedereen is tevreden en we hebben veel om van na te genieten. Ik zal morgen nog op eventuele vragen terug komen en een leuke tip geven. Als er nog vragen zijn, hoor ik het wel. Fijn dat er zoveel mensen hebben meegelezen.