12 donderdag

Hoera, ik ben jarig vandaag…

Peter heeft voor ballonnen gezorgd en ik krijg ook nog cadeautjes bij het ontbijt. Een paar sms’jes op mijn mobieltje en ik voel me helemaal jarig. We rijden vandaag naar Luso, want dat is niet alleen een kuuroord (kom ik later nog op terug), maar belangrijker: er is daar een prachtig park. Het is een 400 ha. groot bos, omheind door een 5,7 km lange muur. In de 6e eeuw vestigden benedictijner monniken zich als kluizenaars in het bos. In 1628 bouwden karmelieten een klooster en begonnen met de aanleg van een exotisch bos. In 1834 werden het klooster en het bos door Portugese koningen geconfisqueerd. Het centrale punt is het Palaçio do Buçaco dat nu een duur vijfsterren hotel is.

Ook wij beginnen bij het paleis en kijken onze ogen uit. Het zijn verschillende stijlen door elkaar en ik vind het prachtig. Al deze informatie haal ik natuurlijk weer uit mijn ANWB reisgids, die een dikke maat is op mijn reizen. Nadat we tweemaal rond het paleis gelopen zijn, gaan we het heuvelachtige bosgebied eromheen bekijken. Er zijn verschillende wandelingen mogelijk, maar we hebben maar één dag en één paar benen, dus moeten we een keus maken. Als bij toeval stuiten we op een kruisweg. De Via Sacra blijkt te bestaan uit prachtige barokke beeldengroepen uit de 17e eeuw. Ze zijn opgebouwd in een soort huisjes en alleen te zien achter een lastig hekwerk, dat fotograferen lastig maakt. Jammer genoeg zijn ze ook niet allemaal ongeschonden, maar we vinden ze toch zó mooi, dat we sterk klimmend de hele route afleggen. Uiteindelijk zijn we vier uur zoet en dan is het al halfvier, hoogtijd voor een lunch.

We verlaten het mooie park en gaan in Luso wat eten. Luso is een oud kuuroord met radioactieve bronnen. Daar, met het uitzicht over een plein, zien we allemaal mensen met lege plastic flessen lopen om even later weer met gevulde flessen terug te komen. Omdat er hier erg hard water is, gebruiken mensen vaak grote vijfliter flessen als drinkwater en water om koffie en thee te zetten. We zagen mensen wel twintig van die flessen in hun bagageruimte vervoeren. De auto hing ervan achterover. Natuurlijk zijn we na de lunch ook even gaan kijken bij de bron. Het geneeskrachtige water kan daar gratis getapt worden en schijnt vooral tegen reuma te helpen. Nu vraag ik me nog steeds af wat die mensen nou met dat water doen? Opdrinken, in bad gaan? Het is erg zuiver mineraalwater dat ook wij in grote vijfliterflessen gekocht hebben, maar evengoed, water bederft toch na een paar dagen? Die vijfliterflessen kosten maar een goeie euro, moet je daarvoor dan met de auto al die moeite doen?

We hebben ook wat water gedronken en inderdaad, ik heb geen last van reuma…

Toen we onderweg terug waren, kreeg ik zingende kleinkinderen aan de telefoon, lief hé? Op weg naar huis viel het ons op dat het zo rustig was op de weg, ook vanmorgen was dat al opgevallen en in het park waren opvallend veel mensen op de been met grote picknicktassen. Ja, in het benedengebied dan, niet bij die klimtocht van ons, dat doen alleen gestoorde mensen zoals wij, geloof ik. Na het opgezocht te hebben, blijkt het vandaag Sacramentsdag te zijn, tweede donderdag na Pinksteren. De nationale feestdag was dus niet uitgeroepen vanwege mijn verjaardag, maar gewoon omdat hier alles gevierd wordt, zelfs dagen van heiligen waar je nog nooit van gehoord hebt.

Nadeel: De bibliotheek was al gesloten toen we thuiskwamen, ik kan mijn verslag niet meer kwijt, tenzij… als het even meezit, reikt de internetverbinding wel door de muren heen, we gaan het zo nog even proberen. Zetten de auto op de parkeerplaats vlak bij de bibliotheek. Mocht dit verslag en dat van gisteren op donderdag de 23e bij jullie binnenrollen, dan is het gelukt, zo niet: dan morgen maar. (wie weet ook nog e-mailtjes voor mijn verjaardag?)

…nee dus. Ik had verbinding, kon mijn e-mail binnenhalen (dank voor jullie wensen) en toen was het op. Morgenochtend (vrijdag) ga ik het opnieuw proberen.