11 Woensdag

Na de lange drukke dag van gisteren, vandaag weer eens wat meer in de buurt blijven. We lopen eerst naar het dorp, want we moeten het kerkje nog bekijken. Er staan er wel drie, want Penela is niet zo klein als we in eerste instantie dachten. Het kerkje is mooi, zoals zoveel kerken hier (in Spanje zagen we dat ook vaak), is het altaar rijkelijk met bladgoud versierd. Ook in de nissen en zijkapellen is er veel moois te zien.

Er staan wat marktkraampjes op de open marktplaats, en voor het eerst zien we ook de overdekte markthallen nu geopend. Logisch, we zijn bijna nooit thuis en met de lange siësta‘s hier lijkt alles vaker gesloten dan geopend. Straks maar wat boodschappen meenemen, maar dan op het eind van onze route. Eerst nog even naar de ‘Turismo’, waar een behulpzame jongen staat die ons graag van alles verteld over de omgeving. We kunnen het niet uitstaan dat we van de week die grotten en watervallen niet gevonden hebben. Nou, dat kan kloppen, die grotten zijn niet vrij toegankelijk voor toeristen en voor de waterval hadden we toch op dat onooglijke weggetje wat verder door moeten rijden.

Dan gaan we naar de bibliotheek om wat dagboekdelen te plaatsen en onze e-mail te lezen. Als we teruggaan moeten we gelijk wat boodschappen doen. De markt is alweer op zijn retour, maar in de markthallen kan ik nog lekker allerlei verswaren meenemen, dat is wel zo gezellig en levert altijd nog wat leuke gesprekjes op. Als ik naar de mensen om me heen kijk, vraag ik me af waar ze allemaal vandaan komen. Zijn het boeren die aan het winkelen zijn, op de markt afkomen of misschien juist hun waren te koop hebben aangeboden? Jammer dat we niet het lef hebben (of zijn we gewoon fatsoenlijk?) om foto’s van die mooie diep doorgroefde koppen te maken. De vrouwen, vooral die van mijn leeftijd, zijn vaak in het zwart gekleed. Opvallend is het ook dat er hier veel vaker dan thuis mensen lopen die scheefgegroeid zijn, een bult hebben of kromme benen. Klein zijn ze ook, echt een stuk kleiner dan ikzelf ben…

Ik heb nu fruit gekocht waarvan ik geen idee heb wat het is, maar dat zullen we vanavond wel eens gaan proeven. Ook natuurlijk heerlijke abrikozen, druiven en kersen. Dieprode, zoete aardbeien hebben we eerder deze week al gekocht, net als de rijpe zoete meloen waarvan we het laatste stukje na de lunch zullen opeten. Thuisgekomen laten we ons de gebakken eieren met dik gesneden plakken ham en geurige tomaten goed smaken op het verse brood. We zitten op het benedenterras onder de grote palmboom die ons schaduw biedt.

Na de lunch gaan we weer op stap. In het nabijgelegen dorp Rabaçal is nog een opgraving te zien. Eerst bekijken we het kleine museum en daarna gaan we met een Engelstalige gids met de auto naar de opgraving. Het is veel eenvoudiger dan waar we eerder deze week waren, maar door de persoonlijke uitleg is het toch weer heel bijzonder. Het meisje dat ons rondleidt, komt uit Madeira en loopt hier een jaar stage. Na een wat stroef begin lijkt ze onze interesse toch leuk te vinden en doet ze haar best om het in zo goed mogelijk Engels te vertellen. We hebben er alledrie plezier in. Het is eigenlijk altijd een mooi verhaal als je hoort dat een boer bij toeval iets uit de grond omhoog haalt, waarvan blijkt dat het een waardevolle scherf is. Inmiddels zijn er prachtige mozaïeken tevoorschijn gekomen en vreemd genoeg ook weer onder het zand bedekt, nadat alles gefotografeerd en gedocumenteerd is. Ik zou graag een dagje willen graven en vegen om ze opnieuw te ontdekken.

Na deze leuke ervaring gaan we opnieuw naar de waterval, nu weten we precies waar die is. We durven toch het gravelachtige pad niet te ver door te rijden, uit angst dat we vast komen te zitten. We zien een plekje waar we de auto kunnen neerzetten en lopen verder de hete, zanderige weg op. Uiteindelijk komen we bij de waterval. Mooi, maar lang niet de mooiste die we ooit gezien hebben. De wandeling heen en terug is echter erg fijn. De spieren moeten tenslotte soepel blijven.

Tot slot kook ik een heerlijk maaltje met de verse groente van de markt. Grote steden bezoeken is heerlijk, maar zo rustig samen genieten van de dingen om ons heen is ook heel fijn. We besluiten ons voorgenomen bezoek aan Porto morgen niet door te laten gaan, een mooi stuk natuur is op het ogenblik meer aan ons besteed. Néé, ik heb nog geen port geproefd, wél veel wijn, want die is hier spotgoedkoop. Misschien een fles port meenemen voor thuis?