Oudjaarsdag

Ik hoopte op een wonder van sneeuw, maar helaas, het is slechts een miezerige regen die dreinend probeert onze dag te vergallen. Beiden zijn we verkouden, één van onze kleinzoons zal ons hebben aangestoken. Na het ontbijt probeert Peter de sauna uit, die beneden in de kelderruimte staat en ik neem een warm bad. Dan gaan we eerst boodschappen doen voor de komende dagen, want we hebben geen idee wanneer hier iets open of gesloten is. Nu kunnen we een paar dagen vooruit. Thuis drinken we nog een kop koffie en eten er een heerlijk Frans stokbroodje bij als lunch. Dan gaan we op stap.

Het is geen aantrekkelijk weer voor een wandeling, dus kiezen we één van de autoroutes die ik in een boekje heb staan. De route voert door het regionale natuurpark Vosges-de-Nord en leidt langs een vermaarde militaire buffer, die tussen twee wereldoorlogen door de Fransen werd aangelegd: de Ligne Maginot. Buiten prachtige natuurgebieden, die uitnodigen tot wandelen of fietsen bij beter weer, rijden we ook door leuke dorpjes. De vakwerkhuizen, die veelal nog uit de 17e en 18e eeuw stammen, doen wat Duits aan, maar wat wil je hier in dit grensgebied. We stappen af en toe uit, maken wat foto’s en kruipen snel weer behaaglijk in de auto. De verschillende musea die hier zijn, zijn deze dagen natuurlijk gesloten.

Aan het eind van de middag zijn we terug in onze comfortabele woning. Ook het
‘cocoonen’ is een voornemen van deze week. We hebben beiden voldoende dingen meegenomen waar we vaak niet aan toe komen, maar die we zo graag doen. Lezen, schrijven, dvd’s. Peter is nog druk bezig met zijn nieuwe iPod en ik heb veel schrijfwerk.

Vanavond zullen we waarschijnlijk het oude jaar op deze manier aangenaam uitglijden. Ik heb heerlijke dingen uit mijn kerstpakket meegenomen, dat had dit jaar blijkbaar als thema ‘Tapas’. Het komt vanavond vast van pas, bij gebrek aan een oliebol.

Op verzoek, en omdat ik hier nou toch zit, zal ik de keuken vandaag proberen te beschrijven.

Onze keuken is een grote woonkeuken. Er staat een praktisch en keurig keukenblok. De kastjes zijn wit, maar het aanrechtblad is warm-rood evenals de wand tussen de kastjes en het aanrechtblad, dat maakt het toch weer heel bijzonder. In de keuken staat ook een eethoek. Die is heel klassiek van donker hout met gedraaide poten en rugleuningen. Op het tafelblad ligt kanten kleed en daaroverheen een glazen plaat. Tegen een wand staat een grote buffetkast, ook die is van donker, bewerkt hout. Toen ik gisteren de deurtjes daarvan opende, zag ik tot mijn verbazing dat er een prachtig, ‘antiek’ servies in staat. Gelukkig staan er in de keukenkastjes ook gewone borden, want ik zou de mogelijk kostbare antieke borden niet durven gebruiken. Trouwens, wat heb ik aan mijn vaatwasser, als er alleen maar spullen zijn die er niet in mogen?

Bij de grote openslaande (nu gesloten) deuren die naar een smal, lang balkon leiden, staat een heel bijzonder smeedijzeren tafeltje. Het blad heeft de vorm van een bloem, het lijkt geëmailleerd in pasteltinten. Ook de bijhorende stoeltjes hebben dat bloemmotief. Zoals overal in huis hangt er een groot schilderij op een andere muur. Modern ditmaal. Ik zal proberen wat foto’s mee te sturen (ook wat meer bij ‘vrijdag’), dan kunnen jullie meegenieten, of walgen.

Wij gaan aan de laatste avond van het jaar beginnen.