11 mei vrijdag
Door: Ria
Blijf op de hoogte en volg Ria
12 Mei 2012 | Canada, Niagara Falls
Heerlijk geslapen, zouden we al in het ritme zitten? We waren wel erg vroeg wakker en daardoor reden we om halfacht al weg. Vandaag rijden we naar Niagara Falls, een tocht van 130 kilometer. Ik hoopte als we Toronto uit zouden zijn, wat rustigere, misschien zelfs binnenwegen te rijden. Nee hoor, wel wat rustiger, maar gewoon een snelweg en nog met de nodige file’s. Om tien uur staan we geparkeerd en hebben we een breakfast in onze maag. We passen ons helemaal aan het land aan en eten vandaag pancakes met bacon en een grote kop koffie als ontbijt (voordat we wegreden, hadden we al een krentenboterham en wat drinken op hoor).
De auto kan blijven staan en lopend gaan we verder naar de Falls, die ons in eerste instantie wat tegenvallen. Ze zijn wel breed, maar niet zo diep als we gedacht hadden. (57 meter). Het gelijknamige plaatsje vinden we walgelijk. Het staat vol kermisachtige winkels en attracties die allemaal veel geluid produceren. Fastfood restaurants, neonverlichting en reclameborden. Die draaien we dus de rug toe en lopen naar de watervallen. Omdat de zon nog moet gaan draaien, lopen we als eerste naar de brug die over de kloof ligt die tussen Canada en de VS loopt. Het is heerlijk zonnig weer, dus is het een fijne wandeling. Aan alles kanten maken we foto’s, want ook al valt het ons iets tegen, het blijven natuurlijk wel prachtige watervallen. Als we aan de Amerikaanse kant van de brug komen, moeten we uitgebreid door de douane, formulieren invullen, geld betalen en pas dàn mogen we verder. Aan deze kant is het ook mooi. Op ons gemak en alsmaar foto’s en films makend, lopen we verder. De snelstromende rivier met zijn gevaarlijke stroomversnellingen is prachtig. Het platform waarvan je over de watervallen kunt uitkijken en met een lift naar beneden, valt ons weer tegen. Je mag niet dichterbij komen, dat deel is afgesloten, nou, dan hadden we wel boven kunnen blijven.
Uiteindelijk wandelen we aan deze kant helemaal tot de Horseshoe Falls. We zullen vannacht in dit Niagara Falls overnachten en hebben dus alle tijd. De mistboottocht die je tot dicht onder de waterval brengen, slaan we over. We hebben nog levendige (vervelende) herinneringen aan de natte overtochten in Suriname, hetzelfde geldt voor de mogelijkheid om achter de watervallen door te lopen. Ik zie mensen met natte kleren, ondanks de uitgereikte regenjassen en Peter is bang voor zijn dure camera. Het is allemaal nog verschrikkelijk duur ook (het leven is hier erg duur, we komen berooid thuis over een paar weken). Laat maar, het wandelen in het zonnetje vinden we veel leuker en we maken veel foto’s. Als we teruggelopen zijn, voelen we dat we behoorlijk moe geworden zijn. We pikken de auto op, hebben daar gelukkig nog drinken en een krentenboterham in, en rijden 7 kilometer stroomafwaarts. Daar is een natuurreservaat waar het heerlijk toeven is. We bekijken de Spanish Aero Car, een soort kabelbaan over het snelstromende water 'Whirlpool Rapids'. We wandelen een flink eind naar beneden over trappen en rotsen en bedenken dat we eigenlijk moe waren. Dan zitten we nog wat te rusten aan een picknicktafel. Gelukkig heeft Peter nog twee dwarsliggers bij zich die ik nog niet gelezen heb en ik begin zelfs aan een aquarel. Er zijn dingen die ik alleen maar in de vakantie doe…
Als we uiteindelijk terug gaan, checken we ons eerst in bij Skyline Inn en gaan dan op zoek naar iets te eten zonder dat vreselijke kermisachtige deel in te hoeven. Dat lukt ons goed en voldaan zit ik nu mijn dagboek bij te werken. Straks gaan we nog even naar de andere kant van de watervallen lopen, eens zien hoe dat er bij avond uitziet.
2 uur later:
We hebben inderdaad nog een flinke wandeling gemaakt. Nu zijn we aan de Canadese kant van de Falls helemaal tot het eind gelopen. Een boulevardachtige wandelprommenade, waarop het gezellig druk was. Toen de schemering overging in duisternis, werden de watervallen kleurig verlicht in wisselende kleuren. Wij vinden het allemaal wel leuk om te zien, maar eigenlijk houden we niet van dit hele circus eromheen.
-
12 Mei 2012 - 05:16
Marcelle:
Ziet er prachtig uit. Indrukwekkend land. Ik ben alweer op Hollandse bodem sinds vrijdag. Klap van 25 naar 15 gr. :(
Groetjes en geniet ervan! -
12 Mei 2012 - 07:25
José:
Jammer, dat de Falls een beetje tegenvielen. Het Amerikaanse spektakel eromheen hoort bij het land, even doorbijten dus, hahaha. Er komen betere tijden!
Veel plezier. -
12 Mei 2012 - 07:31
Leny:
Wat jammer dat het jullie wat tegen valt. Maar jullie vinden toch ook weer de mooie natuur. En die is er vast nog volop in Canada. Hoewel ik dit deel van Canada nog nooit heb gezien. Ik heb andere herinneringen aan de Falls. Maar ik kwam van de Amerikaanse kant. Maar of het verschil maakt...
Ik ben benieuwd wat jullie volgende ervaringen gaan zijn. Veel plezier.
Ik ga tot en met dinsdag naar Haaksbergen, van mijn kleinzoon genieten.
Groetjes. -
12 Mei 2012 - 23:34
Ria :
Wij vonden de Amerikaanse kant het mooist, juist de Canadese kant was zo kitscherig.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley