19 mei zaterdag

Vandaag moeten we erg vroeg op. Om halfvijf loopt de wekker af. We rijden naar het vliegveld, vanwaar we even over achten zullen vliegen. We moeten vierenhalf uur vliegen naar Calgary. Onze auto laten we achter op het vliegveld van Montréal, de sleutel gaat in een speciaal kastje, wat luxe is dat zeg.

Heerlijk gelezen, dat is het voordeel van vakantie en vliegen. Ik heb al verschillende dikke boeken uit. Als we landen, is onze eerste gang naar het autoverhuurbedrijf, waar een volgende auto voor ons klaarstaat. Een kleine ditmaal, maar ‘klein’ is hier toch altijd nog heel ruim de maat van Peters eigen auto en dan met een flinke kofferbak. Even voor de nieuwsgierigen: we rijden nu in een Ford Fusion.

Wat een groot land is dit toch, nu hebben we onze horloges alweer moeten verzetten, nogmaals naar achteren, twee uur maar liefst. Terwijl jullie liggen te slapen om vier uur in de nacht, is het hier 8 uur in de avond. Wij krijgen er dus steeds een stukje dag bij.

Al snel zijn we Calgary uit en zien de eerste bergen tegen de horizon opduiken. De Rocky Mountains. De weg is breed en rustig en we hoeven maar een 120 kilometer te rijden. We zijn dus al lekker op tijd in Canmore, waar we twee nachten zullen blijven in ‘Quality Resort Chateau Canmore’. Dit is een toeristisch plaatsje, dat een beetje aan een Zwitsers vakantiedorp doet denken. Bergen, sneeuw, sportieve mensen en zelfs de houten huizen lijken op chalets. Het is heerlijk weer en we kunnen op een zonnig terras van een warme lunch genieten. Voor ons gevoel loopt het dan al tegen de avond, maar hier is het pas drie uur. We krijgen op de gekste tijd trek, maar het lijkt wel of je in Canada 24 uur per dag kunt aanschuiven. Na de lunch wandelen we nog wat door het dorp en ook wat eromheen. Ik ben nu toch wel erg moe hoor, er zit niet zoveel vaart meer in. Uiteindelijk zijn we weer uren aan de wandel geweest.

Tegen halfzes zijn we thuis, maar eigenlijk is het zonde om nu binnen te blijven. We rijden met de auto nog een stukje naar een prachtig meer om wat langer van de buitenlucht en de prachtige bergen te kunnen genieten. Overal staan borden voor wild dat hier kan voorkomen, schapen, herten en beren. Als voorzorg tegen eventuele beren zijn er hier geen gewone prullenbakken, maar extra verstevigde, goed afsluitbare bakken. Wij zien allen grondeekhoorns. Ook leuk, die had ik nog nooit gezien. Ik merk dat ik een beetje angstig ben hier in de natuur. Ik loop een stukje bij Peter vandaan, die bij een picknicktafel zit te lezen. Bij het meer zak ik op mijn hurken om het heldere water te filmen. Als ik opsta hoor ik een doffe dreun, van schrik spring ik een halve meter omhoog… mijn flesje water rolt over de grond. Hahaha, dat zal wat worden de komende dagen. Vanavond zullen we vast vroeg naar bed gaan, dan hebben we morgen automatisch een héle lange dag.