Weekendje Limburg

Vrijdag 10 mei 2013

Lang geleden hadden we in deze week wel eens een fietsvakantie, dat doen we niet meer, maar wég zijn we wel. In Weert werd een oppas gevraagd en ik had best zin in een vakantieweekendje. Voor de zomervakantie hebben we nog geen plannen, maar de kriebels om weg te gaan zijn er wel. Wij knoopten dus een weekendje vast aan ons oppasje.

De weersverwachting is niet geweldig, veel wind ook, dus besluiten we geen fietsen mee te nemen. Om tien uur rijden we richting Limburg. We mogen pas om drie uur ons huisje in, maar dat houdt ons niet tegen om er alvast een vakantiedagje van te maken. We zoeken op de kaart een groen gebied in de omgeving van Stramproy, waar we ons huisje gehuurd hebben. Opoeteren, Gruitrode, Neerglabeek, alle in België, het klinkt wel goed en is groen op de kaart. Inderdaad, al snel hebben we een plaatsje voor onze auto en zien we wandelbordjes. We trekken stevige schoenen aan en om kwart over twaalf zijn we aan de wandel. Geen idee hoelang de route zal zijn, maar meestal zijn ze rond de vijf kilometer. De route is mooi en afwisselend. Op een aangenaam bankje uit de wind eten we onze lunchpakketjes leeg en wandelen verder. Als we denken er onderhand te zijn, zien we een mevrouw, die de hond uitlaat.
“Mevrouw, bent u hier bekend? Weet u hoelang de routes zijn?”
“Nou de meeste zijn een kilometer of vijf, welke loopt u?”
‘De rode.”
O, die is wel wat langer, ik denk een kilometer of acht. De blauwe is twaalf als ik me niet vergis.”
Ach, het maakt ons eigenlijk niet uit, maar Miranda, Bart en de kinderen zijn op visite in Weert en zouden op het eind van de middag bij ons langskomen, we zijn dus wel een beetje aan tijd gebonden. Om kort te gaan, het was een prachtige, maar pittige wandeling (het is tenslotte wel Limburg). Als we een kwartiertje in ons huisje zijn, krijgen we een sms’je dat ze er aan komen. Het is inmiddels al vijf uur. We gaan ze tegemoet bij de parkeerplaats en dan hebben we met elkaar nog een paar aangename uurtjes. De kinderen vermaken zich in het speeltuintje, terwijl ik een grote pan bonensoep klaarmaak, maken de anderen een boswandelingetje, we doen een spelletje en maken nog eens een wandelingetje. Dan poetsen we de kinderen een beetje op, tandjes poetsen, pyjama’s aan en om negen uur rijden ze weer naar huis.

Dat was alvast een heerlijk ontspannen dagje. Vrijwel heel de dag droog.