Woensdag 26 juni

We rijden naar Uzerche. Het is nog fris, maar in de zon is het al lekker. Op een langgerekte heuvel bij rivier de Vézère ligt het fotogenieke plaatsje. Rond de toren van de kerk St. Pierre stapelen de puntige leisteendaken en torentjes van het centrum zich op. Alles binnen een straal van 300 meter, zodat we er geen dagvullende taak aan hebben. Daarna rijden we een stukje huiswaarts, naar Arnac Pompadour. Het paard staat centraal in deze contreien. Een renbaan lijkt het plaatsje in te lopen en officieren van de stoeterij mogen zich verheugen op bewoning van het ‘Chateau de Pompadour’. De maîtresse van Lodewijk XIVe ontving het als presentje, maar ze heeft er slechts een paar maanden in doorgebracht.

We eten eerst iets en gaan dan naar het kasteel. Het is nog geen twee uur en de rondleiding begint pas om drie uur. Zonder rondleiding (in het Frans) mag je het kasteel niet in. We mogen wél alvast in de tuinen. Dat klinkt leuker dan het was, want het is maar een klein stukje grond dat rond het wat logge kasteel ligt. We hebben op een bankje in de zon zitten lezen tot het tijd was voor de rondleiding. Ook aan de binnenkant is het een wat sober kasteel. Slechts enkele kamers zijn (sinds kort) te bezichtigen, maar weinig pracht en praal te bekennen.

Even over vieren rijden we verder naar een laatste plaatsje, Ségur-le-Château. De huizen langs de schonkige paadjes (soms neem ik een zin letterlijk over uit mijn ANWB reisboek), gaan soms terug tot in de 14e eeuw en zijn voorzien van torens, vakwerkhuizen en gotische deuren. Ook dit is een klein, maar fotogeniek plaatsje. We zien dat er hiervandaan gewandeld kan worden. Nu is het al te laat, maar misschien een idee voor morgen? Via een supermarkt rijden we naar huis om op ons terrasje nog even van de zon te genieten. Het is maar 20 graden, mooie temperatuur voor mij.