donderdag 3 januari

Gisteren zo heerlijk in de sneeuw gewandeld, zullen we nog een keer die kant opgaan? We hadden op de borden ook het plaatsje ‘Allerheiligen’ gezien. Misschien leuk om daar te wandelen. We rijden naar het besneeuwde gebied en slaan rechtsaf nar het dorpje. Het regent een beetje. De weg is smaller dan de vorige weg en… grote griezels, spekglad. Hier valt geen regen, maar ijzel. Omkeren? Ja, maar niet op dat smalle stuk met die haarspeldbochten. Kilometers verder rijden we een parkeerplaatsje op. We zijn nu lager op de berg en hier is het niet zo glad meer. Alle sneeuw is ook allang weer verdwenen, die lijkt echt alleen op dat ene stukje te liggen. Teruggaan is net zo ver als doorrijden. We gaan dus maar verder, gelukkig naar beneden waar de temperatuur wat hoger is. De miezelregen gaat over in een flinke bui. Bij Allerheiligen is een prachtige kloosterruïne. Ondanks de regen stappen we toch maar uit om even te kijken. Er ligt hier ook nog een mooie waterval, maar in die stromende regen vinden we een wandeling niet zo aantrekkelijk (watjes).

Wat nu? Teruggaan is geen optie, want al zouden we naar dat sneeuwgebied gaan, het regent echt hard. Dan maar door en de autoroute oppikken waar we hem gisteren hebben afgebroken. We rijden van Kappelrodeck naar Bühl. Een kleine aardige stad waar we uitstappen en een wandelingetje maken. Het is inmiddels droog geworden. We eten een kop goulaschsoep en gaan weer op stap. Eigenlijk is het te laat om nog naar Baden-Baden te gaan, maar we zitten er nu vlak bij en anders komt het er niet meer van.

Baden-Baden is een oude badplaats en kuuroord. Er zijn deftige hotels, grote gebouwen voor het baden en kuren en winkelstraten met dure winkels. We bekijken alles in een uurtje tijd en gaan dan weer op weg naar huis. Op de mooie route naar huis langs smalle, slingerende wegen is het mistig, wordt het steeds mistiger, totdat we geen tien meter zicht meer hebben. Gelukkig is het nog niet donker.