Zondag 16 juni 2013

Het is een zwoele avond zoals we dit jaar in Nederland nog niet hebben gehad. Onder de pergola, overgroeid met blauwe regen, waarvan de laatste bloemen het moeten afleggen tegen de zachtroze klimroos, die nu volop in bloei komt, nip ik aan mijn glas wijn, waarvan een flesje gastvrij voor ons klaarstond. Het terrasje is gedeeltelijk door een laag muurtje omgeven. Dikke plakken mos geven de stenen een romantische uitstraling. Vooral als je bedenkt, dat er hier en daar een varen of een flinke pluk zachtroze geraniums groeit. Achter een groene heg zie ik hoge, paarse lupinen zacht wiegen in de wind. In de verte lokken de glooiende heuvels, met de prachtige witte koeien tot het maken van een wandeling. Het stenen huis met de dikke muren is begroeid met klimrozen in verschillende kleuren. Achter een wal van gezaagde boomstammetjes voor de open haard bij koeler weer, zie ik de staart van een donkerbruin paard zwaaien.

Om kort te gaan; we zijn dus in Frankrijk, in de streek Bourgogne. Om preciezer te zijn Ozolles, het plaatsje of dorpje dat hier zou moeten zijn, maar dat we nog niet hebben gezien. Vandaag was een dag van reizen zonder tegenspoed, de avond is om het Frankrijk gevoel te krijgen, toch? Ik geloof dat we er niet veel moeite mee hebben.