Dinsdag 18 juni

Je ziet hier ‘s nachts geen hand voor ogen en je hoort geen enkel geluid. We zijn ook steeds behoorlijk moe en slapen dus heerlijk. Geen wonder natuurlijk met al onze sportieve activiteiten en die warmte. Vanmorgen na het ontbijt weer het zwembad in, we zullen het nog missen later. Vandaag met de auto naar Cluny. Ook daar is het goed fietsen, maar we gaan eerst het stadje bekijken. Als we aankomen is het gezellig druk in de smalle winkelstraatjes, maar om twaalf uur/halfeen sluit alles en dan is het urenlang uitgestorven. We bekijken het historische centrum met een aantal indrukwekkende gebouwen. De omgeving is rijk aan kalksteen, een steensoort die zich gemakkelijk laat bewerken. Deze twee factoren hebben er voor gezorgd dat Cluny een unieke concentratie van stenen huizen en gedecoreerde gevels uit de 11e eeuw heeft.

Het is weer erg warm. Té warm voor mij. Boven de 30 graden en dan een stad bezichtigen, dat kan ik niet lang volhouden. Eerst maar eens wat eten op een schaduwrijk terras, niet zo Bourgondisch als gisteren, maar wel smakelijk. Daarna lopen we door de hete straten naar de auto om een startplaats van een fietsroute te zoeken.

Er is hier van voormalige spoorbanen gebruik gemaakt om mooie vlakke fietspaden te creëren. Vlakbij Cluny ligt het plaatsje Taizé. Met ons kerkkoor zingen wij wel eens een mis van Taizé, dus we zijn nieuwsgierig of dat misschien uit deze plaats afkomstig is. We parkeren de auto bij een voormalig station en beginnen richting Taizé te fietsen. Al snel komen we bij het dorp en zien hoog boven ons een kerk in de moordende zon liggen. Komaan, als we niet naar boven fietsen zullen we het nooit weten. Inderdaad, we zullen het nooit weten, of ik zal het later op internet moeten opzoeken, maar na de eerste bocht van het hellende pad zakte de moed ons al in de klamme schoenen en na de tweede bocht, dreigde mijn hart gekke dingen te zullen doen, als ik niet onmiddellijk zou stoppen met deze onzin. Oké, we zijn oud en gepensioneerd, we hoeven ons niet meer te bewijzen. Trouwens, het was een piepklein dorp, daar kan onmogelijk een groot componist van kerkmuziek hebben gewoond. Nee hoor, we fietsen terug naar het gemakkelijke fietspad. Dat is al sportief genoeg.

Verder bood de fietstocht ons niet bijzonders, behalve het sportieve, maar zeer warme gevoel. Wat was de supermarkt, die we daarna op weg naar huis bezochten, heerlijk koel. Thuisgekomen natuurlijk onze baantjes getrokken. Daar knappen we van op. Beetje zwemmen in het kleine zwembad, dat is echt op mijn maat, ik schat het op 4x8 meter en als ik op mijn tenen sta, kan ik nog net staan. Dan even douchen. Ik maak een salade en we genieten van ons heerlijke huisje. Waarom geen Frankrijk? Waarom willen we toch altijd ver weg? We leven hier als… Ja als Peter en Ria in Frankrijk, het zou alleen wat koeler mogen zijn.