Zondag 23 juni

Vanmorgen kreeg ik al allerlei soorten felicitaties. Via de mail, sms, mobieltje, noem maar op. Gelukkig kreeg ik ook één persoonlijke felicitatie. ;)

We hebben weer lekker geslapen in onze grote kamer. Het bed is gelukkig lekker hard. Peter haalt bij de boulanger een verse baguette voor het ontbijt. Het is koud en af en toe regent het. Dat is het slechte nieuws. Ik had mijn witte broek met mijn nieuwe lichtrose vestje speciaal schoongehouden voor vandaag, maar een wat warmer vest lijkt me geschikter. We rijden naar Hautefort waar een prachtig kasteel staat. Het is een massief, rechthoekig hoofdgebouw met twee vleugels die worden afgesloten door twee torengebouwen. Binnen zijn verschillende zalen mooi ingericht met dat wat nog rest uit lang vervlogen tijd. Buiten zijn de tuinen bijzonder mooi door zijn prachtig geschoren hagen, waar Peter volgens mij jaloers op wordt (onze buxus is vlak voor de vakantie ook gesnoeid, maar ziet er toch anders uit). We zien dat er regelmatig buien vallen, maar gelukkig niet als wij net buiten zijn.

Na het kasteel de volle aandacht gegeven te hebben is het hoog tijd om wat te eten. Dat is er al twee dagen een beetje bij ingeschoten, maar dat mag vandaag niet gebeuren. Bij een onooglijk restaurantje, met een erg aardige man die ons bedient, nemen we zoals gewoonlijk het menu van de dag en we worden niet teleurgesteld.

Daarna gaan we nog naar het Hôpital, gesticht in de 17e eeuw door de markies van het kasteel. Nu is het een interessant geneeskundig museum. In de tuin groeien geneeskrachtige kruiden. Ook erg leuk om doorheen te lopen en alles te bekijken. Dan maakt het ook niet veel uit dat het weer niet meewerkt.

Het is al vier uur geweest. Te laat om nog veel te ondernemen, te vroeg om naar huis te gaan. We gaan dus maar eens naar ons eigen dorp kijken, Savignac-Lédrier. Het is een klein plaatsje met nog geen 800 inwoners. Vroeger waren hier industriële smederijen en er was zelfs een hoogoven. Die was in gebruik van 1421 tot 1930. Hij werkte op waterkracht, die op haar beurt diende om de blaasbalgen van de smederij aan te drijven. Het is mooi om tussen de oude gebouwen rond te lopen. Er is een waterval, die bijzonder is door zijn hoefijzervorm. Hoog boven dit alles uit staat nog een kasteel van de meestersmid (15e eeuw). Daar kunnen we verder niet bijkomen, maar ondanks de paar druppels die er toch weer vallen, is het een mooie afsluiting van de dag. Thuis hebben we genoeg aan een kop koffie met een geroosterde boterham. Ik hoef niet meer te koken.

Terwijl ik dit zit te schrijven, krijg ik nog een foto van mijn jongste kleinkinderen met een zilverkleurige muts op. Ja, oma is toch jarig vandaag?