Zaterdag 2 juli

We zijn klaar voor de terugreis. Alles is ingepakt, de gite netjes achtergelaten en de verhuurders gedag gezegd. We krijgen nog een laatste tip als ze horen dat we nog naar een boerenmarkt willen.
“Ga nog even naar Nogent-Le-Rotrou, het is nog geen 15 kilometer rijden en de moeite waard.”
Natuurlijk doen we dat, die 15 kilometer zijn precies de verkeerde kant op, maar we willen graag wat Franse kaasjes voor thuis meenemen en wat fruit voor onderweg kopen. Het is maar 14 graden en er staat een stevige wind. Beetje koud om in mijn enkele bloesje te lopen, maar de markt maakt me warm. Heerlijk al die mensen die elkaar allemaal lijken te kennen. Handen worden geschud, kussen worden uitgedeeld. Overal op het grote vierkante plein staan karren en kramen, met de heerlijkste dingen mooi uitgestald. Groente en fruit dat we bij ons niet kennen, abrikozen zó van het land en helemaal niet duur. Aardbeien daarentegen veel duurder dan bij ons. Strengen uien en knoflook, wilde perziken, verschillende soorten kersen lachen me toe in hun glanzende jasjes. Bloemen en planten, veel kruiden- en groenteplanten ook. Iemand met potten honing en honingkoeken, brood en banket, noem maar op.

Ik koop wat kaasjes voor onszelf en voor onze buurvrouw, die tijdens al onze reizen zo trouw op ons huis past. Ik neem heerlijke abrikozen en perziken mee en koop een paar planten die ik gisteren nog langs de berm zag groeien in één van de dorpen. Een beetje Frankrijk meenemen, dat is leuk.

Het is tegen de 600 kilometer rijden, daar valt verder niets bijzonders over te vertellen. Om beurten toeren we door het land alsmaar noordwaarts tot we uiteindelijk thuis zijn. Het glaasje wijn bij de buurvrouw, de eerste buurtnieuwtjes. We zijn er weer. Ook onze tuin bloeit mooi en binnen staan bloemen voor me klaar, er ligt een stapel post, veel verjaardagpost ook.

Ik sorteer de was en zie de reis opnieuw langs komen: O, dat bloesje droeg ik in de tuinen van Monet en kijk, mijn zwarte rok, waar ik toch een paar keer plezier van heb gehad. O jee, mijn lichte broek, waarmee ik languit in de modder ben gegleden, als dát maar goed komt. Goh, dit shirt droeg Peter op Jersey, wat lijkt dat al weer lang geleden. We zijn weer thuis, we hebben tassen vol vuil goed en koffers vol herinneringen.

Dank jullie wel voor het meereizen, voor de reacties die jullie achter hebben gelaten, het was erg gezellig met jullie om me heen.