10 juli vrijdag

10 juli vrijdag

Ons ontbijt bestaat uit ieder twee crackers en twee mokken thee, je gaat er niet dood van, maar voor ons is dat echt te weinig. We rijden eerst naar Breiddalsvik, waar we vlak bij zitten. Daar zijn geen winkels, maar wel een camping en een hotel, allicht dat we er iets kunnen eten. Ja hoor, bij het hotel kunnen we aanschuiven bij het ontbijtbuffet. We laten het ons goed smaken en gaan daarna op pad. We zijn nu bij de oostelijke fjorden. Deze bestaan uit een aantal diepe en minder diepe fjorden, van elkaar gescheiden door steile, hoge bergketens. Visvangst is hier het belangrijkste middel van bestaan.

We volgen de kustweg, die echt vlak langs het fjord voert. Meestal ijzingwekkend hoog erboven. Bij ieder mooi uitzichtspunt stoppen we even, maar niet te lang, het is maar 6 graden. Stödvarfjördur is een aardig vissersplaatsje. Er is hier een stenenmuseum, heel bijzonder. Petra Sveinsdóttir is haar hele leven gefascineerd geweest door stenen en begon haar collectie in 1946. Haar kleine huis en haar grote tuin staan er vol mee. Petra is een paar jaar geleden overleden, maar haar kinderen en kleinkinderen zetten het museum voort en jaarlijks komen er 20.000 mensen kijken. Wij natuurlijk ook.

We rijden verder langs de mooie kust en spotten vogels, eenden, bloemen en lopen regelmatig een stukje om een klif of kloof goed te kunnen bekijken. Fáskrúdsfjördur is ook een vissersplaatsje. Dat is een kleine honderd jaar door Bretonse vissers als hun basis gebruikt. Er zijn nog wat gebouwen en een mooi onderhouden kerkhofje te zien.

Reydafjördur heeft buiten visserij ook industrie. Er staat een grote aluminiumfabriek, die voor de energievoorziening afhankelijk is van een waterkrachtcentrale in het binnenland. Gelukkig hebben ze ook een supermarkt, zodat wij de komende dagen weer te eten hebben. Het maakt niet uit dat het nog een aantal uur in de auto moet liggen, het wordt vandaag niet warmer dan 7 graden. We moeten hoog de bergen door en daar is het heel erg mistig, nog geen tien meter zicht, smalle bochtige weg, waarom wil ik dit toch? Eskifjördur, Neskaupstadur, allemaal vissersplaatsjes waar we door rijden. Verder kunnen we niet, hier stopt de weg. We gaan weer terug, gedeeltelijk over dezelfde weg, dus weer door de mist. Het gaat gelukkig goed, alle schapen leven nog en wij hebben weer volop genoten. We zetten thuis de auto neer, het is nog maar nét zes uur geweest, dus een korte wandeling moet kunnen. We zitten zelf ook in een mooi gebied, vlak bij een kleine kloof met een snelstromend riviertje. Misschien kunnen we morgen wel gewoon wandelen in deze mooie omgeving. Vandaag alweer dik 200 kilometer gereden. Overmorgen hebben we ook een lange tocht, dus dan is wandelen wel lekker. Alles is hier mooi, maar we kunnen niet alles zien.