11 juni

06-11 Zaterdag

Er zijn geen winkels in Giverny, maar je kunt hier vanaf 8 uur wel ontbijten. Prima, een croissant en verse jus d’ orange om de dag te starten. Daarna pakken we thuis de spullen die we vandaag nodig denken te hebben, ik trek wandelschoenen aan en we gaan op pad. De eerste bussen met toeristen zijn al gearriveerd. Die komen via de andere kant het dorpje in. Wij wandelen vanaf onze gite naar het museum van de impressionisten en kopen kaartjes. Het is zwaar bewolkt, dus eerst maar een binnenactiviteit. In het museum is op het ogenblik een tentoonstelling van Gustave Caillebotte. Erg mooi. Het is druk in het museum, maar niet te druk om alles goed te kunnen zien. Natuurlijk hangt er ook werk van Monet, maar dat is niet zoveel.

Daarna gaan we naar de tuinen. Het huis waar de schilder van 1883 tot 1926 met zijn gezin gewoond heeft en de tuinen waar Monet enkele van zijn grootste werken heeft geschilderd zijn in oorspronkelijke staat terug gebracht. Als we de tuinen betreden worden we overweldigd door een grote hoeveelheid, kleur, bloemen, heel veel bloemen, mensen, heel veel mensen, die allemaal net als wij de tuin willen zien en fotograferen.
Wat zie ik allemaal? Rozen in alle soorten en kleuren, ook pioenrozen, klaprozen, lupinen, vingerhoedskruid. Alles lijkt door elkaar te groeien, je zou het bijna een chaos kunnen noemen. Een ‘wilde’ tuin, die waarschijnlijk in goede banen geleid wordt.

De watertuin is door Claude Monet zelf ontworpen en vormt een prachtig Japans geïnspireerd geheel. De vijver, bezaaid met ontelbare waterlelies, met aan de kanten treurwilgen, bamboe, pioenen, lelies. De beroemde groene bruggetjes versierd met blauwe regens. Het is exotisch en romantisch.

Het roze huis met de groene luiken is ook te bezichtigen. Alle vertrekken zijn in oorspronkelijke staat en in het atelier hangen meer meesterwerken dan ik in het museum zag.

Na deze overdaad aan kleurige indrukken kunnen we op een terrasje tussen groen en bloemen heerlijk lunchen. Dan wandelen we door het bloemrijke dorpje naar ons verblijf. We hebben een beetje lugubere buren, want vlak naast ons staat een kerk en tussen de kerk en onze woning in, liggen wat eenvoudige graven. Dat zijn de graven van Claude Monet en wat familie en vrienden. We nemen ook een kijkje in de kerk zelf en stappen daarna in onze auto. Vier kilometer verder zetten we die neer, vlak bij de brug, die over de Seine ligt en ons naar Vernon brengt.
In Vernon bekijken we ook de grote kerk en wat historische gebouwen. Het begint een beetje te regenen en we drinken op een overdekt terras een kop koffie voordat we naar de auto teruglopen. Nog gezocht naar een supermarkt, maar die is nergens te bekennen. Als we thuiskomen zien we dat daar een flinke bui is gevallen, overal grote plassen. We kunnen op ons eigen terrasje nog wat lezen en rusten. Ik hoef niet te koken, want ik heb niets meer. Peter reserveert een tafeltje op het met groene (linde?)bomen begroeide terras. Wat een mooie dag, vol kunst en kleur.

Jammer dat ik hier vanavond bijna geen internet heb. Plaatsen van het dagboek wil niet lukken, komt dus met vertraging bij jullie terecht.